شعر گوزللر ده وفا اولماز ،، همراه با ترجمه فارسی
یانیر عشقین اودیندا دائما پروانه ده منده
گزیر حسرتله گیسولر ایچینده شانه ده منده
(ترجمه فارسی : در آتش عشق پروانه و من میسوزیم / شانه و من ، هر دو به با حسرت به دنبال گیسوی معشوق هتسیم )
***
اورگدن باغلییام زولف پریشان او مه رویه
نئجه کی باغلیدیر زنجیره اول دیوانه ده منده
( ترجمه فارسی : دلم را به زلف و گیسوی معشوق همچون ماه میبندم / همچنان که دیوانه رو به زنجیر می بندند من هم این کار را میکنم )
***
اولوبدیر یار فراقیننان منیم کونلوم (گوئلیم) ائوی ویران
دوزلمز اولماسا تعمیر بو تون ویرانه ده منده
( دل و قلب من در فراق یار مرده و خانه اش ویران گشته / نه ویرانه و نه دل من دیگر درست نمی شود و تعمیر شدنی نیست )
***
گئدیب اغیار حضورینده ائدیر اول سنگ دل جلوه
نه فرقی وار اونا هر آن باخیر بیگانه ده منده
( او به حضور غریبه ها رفته و آن سنگ دل ، خود نمایی می کند / برای او چه فرقی دارد که هم نگاهش میکنم و هم دیگران { هم من میتوانم نگاهش کنم و هم دیگران و چه فرقی بین من و دیگران است ؟ } )
***
وفاسیز یارین هیجریننن ایشیم دی آغلاماق هر گون
اولور گریان همیشه دیده ی حنانه ده منده
( در فراق یار بی وفا ، کار هر روز من گریه کردن است / دیدگان من و حنانه { احتمالا اسم خاص و اشاره به یک واقعه و شخصی که اسمش حنانه بوده } همیشه گریان است )
**
بیلیر سن یاخشی سن معمار گوزللر ده وفا اولماز
گوزللر دن وفا اونماق قالیب افسانه ده منده
( معمار { لقب شاعر. تخلص} خودت خوب میدانی که زیبارویان بی وفایند / وفادارای زیبارویان در دوران افسانه ها و من خلاصه میشد و لاغیر)
