نه واردی قصره علاقم نه مایل تاجم
نه به قصر و نه به تاج و تخت علاقه مندم
فقط حسینه حسینه حسینه محتاجم
فقط به حسین و حسین و حسین محتاج هستم
حسین آدیلا اوقدری عروج ائدر روحیم
با نام حسین ، به قدری روح من عروج می کند
که گاه حس ائدورم منده مرد معراجم
که گاهی احساس میکنم من هم مرد معراج هستم
انا الحسین دیورم کافر اولموشام یاران
من ، انا الحسین میگویم و کافر شده ام
گلون چکون منی داره که منده حلاجم
بیایید مرا هم دار بزنید که من هم حلاج هستم
اوطفل مدرسه که ذکر ائدور حسینون آدین
آن بچه مدرسه ای که نام حسین را بر زبان می آورد
جانیم او کودکه قربان اودور بویوک خواجم
جانم به فدای آن کودک باشد که بزرگ و خواجه من است
ایویمده خیمه قورورب اوستونه حسین یازورام
در خانه ام خیمه ای برپا کرده و نام حسین را بر بالای آن نوشته ام
دولانورام باشینا سویلورم که الحاجم
به دور آن میگردم و دوستش دارم زیرا که حاجی هستم (شاید مقصود نیازمند و حاجتمند هم باشد-احتمالا تلمیح به حجاج بن یوسف باشد)
حسینون اول قوری عطشان یانان دوداقلارینا
اول به لبان خشک و تشنه سوزان حسین
ئولونجه آغلاماسام یوسف اوغلی حجاجم
تا زمان مرگ گریه نکنم من پسر یوسف ، حجاج (حجاج ابن یوسف -تلمیحی به جریانی تاریخی حجاج)
حسینه سجده نی رد ائتسه عقل بوشلا منی
اگر عقل سجده بر حسین را رد کند ، مرا رها کن
اوتوز بش ایلدی که عقلین صفیندن اخراجم
سی و پنج سال است که در صف عقل اخراج شده ام
حسین دیوب گورورم ذوالجلالی قلبیمده
حسین میگویم و ذوالجلال را در قلبم میبینم
گور ایندی جامیده من غیبه ناظرم یا،جم
حال ببین که در جام من بر غیب ناظر هستم یا بر جم
ویرون بهشتی منه تا دریم شکوفه لرین
بهشت را بر من دهید تا شکوفه هایش را برچینم
حسینچی لر ایاقیندا سریم شکوفه لرین
جلوی پای حسینی ها -حسین دوستان- شکوفه ها را بریزم
عسگرشاهی اردبیلی
